06 de novembre 2008

Pan y circo (II). Yes, you can, too !



*Article imprescindible i recomanat a falta d'inspiració pròpia en aquests moments:

Cambiando el escaparate

**Cançó recomanda, de fa 20 anys, molt interessant:




PAN Y CIRCO
(Alejandro Filio)

Yo no pregunto cuándo, sino hasta dónde,
aguantará este pueblo que se desangra.
Este pueblo callado de buenos hombres
que su dios ha premiado con la esperanza.

Yo no pregunto quién sino porqué causa
se ha dormido el vigía mientras asaltan.

Yo no pregunto cuántos habrán caído
en aquellas batallas que hay en la historia,
ni porqué a las estatuas en este sitio
han tapado sus bocas lazos de gloria.

Que venga el pan y el circo para los pobres
y ese monstruo nos trague con su censura,
no sea que se despierten los ideales,
se nos caiga el telón,
se nos caiga el telón,
y salga la basura.

No sé quién ha corrido por la canasta
ni pretendo saber dónde se ha metido,
mas tendrá que salir como toda rata
le aplastará una escoba para partirlo.
Música i lletra: Alejandro Filio. Àlbum: Hay luz debajo (1988)

Fotografia:
Vota dos veces. Autor: Daniel Lobo

*Enllaç relacionat: Yes, we can!

2 comentaris:

  1. Company, veig que l'Obamania t'ha despertat de la letargia. Ben retornat!!

    ResponElimina
  2. Sí, hehehe...., el messies i salvador de la humanitat Obama m'ha despertat la gana de tornar-hi. Serà que el seu crit d'esperança m'ha donat ales també a continuar-hi. Mira, d'alguna manera tot el muntatge milionari-publicitari-circense-cinematogràfic-electoral del somni americà haurà servit per alguna cosa positiva, si més no. Sí, home, hom pot fer-se a si mateix i fins i tot arribar a president del seu espai blogueril.

    Yes, we "Cain"!

    Gràcies ;-)

    ResponElimina